Inkubatori është një pajisje që përdoret për të kultivuar dhe mbajtur kultura mikrobiologjike ose kultura qelizore. Inkubatori ruan temperaturë optimale, lagështi dhe kushte të tjera të tilla si dioksidin e karbonit (CO2) dhe përmbajtjen e oksigjenit atmosferik. Inkubatorët janë të rëndësishëm për shumë punë eksperimentale në biologjinë qelizore, mikrobiologjinë dhe biologjinë molekulare si dhe përdoren për kultivimin e qelizave bakteriale dhe eukariote.
Një frigorifer është një paisje e zakonshme në industrinë ushqimore. Ai përbëhet nga një ndarje me izolim termik dhe një pompë ngrohëse (mekanike, elektronike ose kimike) që transferon nxehtësinë nga brendësia e frigoriferit në mjedisin e saj të jashtëm, në mënyrë që brendësia e frigoriferit të ftohet në një temperaturë nën temperaturën e ambientit të dhomës. Temperatura e ulët ul sasinë e riprodhimit të baktereve, kështu që frigoriferi redukton shkallën e prishjes. Frigoriferi mban një temperaturë pak gradë mbi pikën e ngrirjes së ujit. Gama optimale e temperaturës për magazinimin e produkteve që prishen është 3 – 5 °C (37 deri në 41 ° F). Një pajisje e ngjashme që mban një temperaturë nën pikën e ngrirjes së ujit quhet ngrirës.
Eshtë një kabinet i përshtatshëm që parandalon ndotjen e mostrave biologjike ose materialeve të ndjeshme ndaj grimcave. Ajri nxirret përmes një filtri HEPA dhe shkarkohet në një rrjedhje shumë të qetë, laminare drejt përdoruesit. Kapa përbëhet zakonisht prej çeliku inoks pa boshllëqe ose nyje ku mund të mblidhen sporet.
Uji i pastër, i njohur gjithashtu si uji i pastruar, është uji nga i cili janë hequr të gjitha papastërtitë. Uji i distiluar është forma më e zakonshme e ujit të pastër. Uji i pastër mund të përdoret në gatim, pije, studime shkencore dhe laboratorë.
Ciklizatori termik (i njohur gjithashtu si një termocikler, makina PCR ose amplifikatori i ADN-së) është një aparat laboratorik i zakonshëm që përdoret për shumëfishimin e segmenteve të ADN-së nëpërmjet reaksionit të zinxhirit të polimerazës (PCR). Ciklizatorët termikë mund të përdoren gjithashtu në laboratorë për të lehtësuar reaksionet e tjera të ndjeshme ndaj temperaturës, duke përfshirë enzimën e restriksionit për tretje ose diagnostikimin e shpejtë. Pajisja ka një bllok termik me vrima ku mund të futen tubat që mbajnë përzierjen e reaksionit. Ciklizatori, pastaj ngre dhe ul temperaturën diskrete të bllokut me hapa të para-programuar.
Reaksioni zinxhir i polimerazës në kohë reale (PCR-në kohë reale), i njohur edhe si reaksion sasior i zinxhirit të polimerazës (qPCR), është një teknikë laboratorike e biologjisë molekulare bazuar në reaksionin e zinxhirit të polimerazës (PCR). Ajo monitoron shumëfishimin e një molekule target të ADN-së gjatë PCR, në kohë reale, dhe jo në fund të saj, si në PCR tradicionale. PCR në kohë reale mund të përdoret në përcaktimet sasiore (PCR-sasiore në kohë reale) dhe gjysmë-sasiore, pra mbi/nën një sasi të caktuar të molekulave të ADN-së (PCR-gjysmë sasiore në kohë reale). Ka shumë aplikime për reaksionin sasior të zinxhirit të polimerazës në laborator. Zakonisht ajo përdoret si për kërkimin shkencor dhe në diagnostikim. Përdorimet e teknikës në industri përfshijnë sasinë e ngarkesës mikrobike në ushqime ose në lëndët bimore, zbulimin e OMGJ-ve (organizmave të modifikuara gjenetikisht) si dhe sasinë dhe gjenotipizimin e patogjenëve viralë te njeriu.
Sekuencimi i ADN-së është procesi i përcaktimit të rendit të saktë të nukleotideve brenda një molekule ADN-je. Sekuencimi përfshin çdo metodë ose teknologji që përdoret për të përcaktuar renditjen e katër bazave, Adeninë, Guaninë, Citozinë dhe Timinë në një fije të ADN-së. Aplikimi i metodave të shpejta për sekuencimin e ADN-së ka përshpejtuar shumë kërkimet dhe zbulimet në fushën e biologjisë dhe mjekësisë. Njohja e sekuencave të ADN-së është bërë e domosdoshme për hulumtime biologjike bazë, dhe në fusha të shumta të aplikuara si diagnoza mjekësore, bioteknologjia, biologjia mjeko-ligjore, virologjia dhe sistematika biologjike. Shpejtësia e sekuencimit është arritur me teknologjinë moderne të sekuencimit të ADN-së nga instrumentat për sekuencimin e plotë të ADN-së, ose gjenomave të llojeve të shumta të jetës, përfshirë gjenomën njerëzore dhe sekuenca të tjera të ADN-ve të shumë llojeve të kafshëve, bimëve dhe mikrobeve.
Teknologjia e ekstraktimit robotik të lëngjeve në sistemet e automatizuara për ekstraktimin e ADN-së mund të modernizojë punët që përfshihen në ekstraktimin e ADN-së nga një mostër, siç janë seritë e hollimit. Sistemet zakonisht përfshijnë gjithashtu funksione të tilla si tundja, kontrolli i temperaturës dhe protokollet e PCR-së. Ekstraktimi i ADN-së përdoret në shumë lloje të kërkimeve biologjike ku përfshihen biologjia molekulare, mjekësia ligjore, patologjia, kërkimi mjedisor dhe zbulimi i drogërave.
Xhel elektroforeza është një metodë që përdoret për ndarjen dhe analizimin e makromolekulave (ADN, ARN, proteina) dhe fragmenteve të tyre, bazuar në madhësinë dhe ngarkesën e tyre. Ajo përdoret në kiminë klinike për të ndarë proteinat bazuar në ngarkesë dhe madhësi (IEF agaroza) dhe në biokimi dhe biologjinë molekulare për të ndarë një popullatë të përzier të fragmenteve të ADN-së dhe ARN-së sipas gjatësisë, për të vlerësuar madhësinë e fragmenteve të ADN-së dhe ARN-së ose për të ndarë proteinat bazuar në ngarkesën e tyre. Xhel Elektroforeza përdoret në mjekësinë ligjore, biologjinë molekulare, gjenetikë, mikrobiologji dhe biokimi. Rezultatet mund të analizohen në mënyrë sasiore duke e vizualizuar xhelin me dritë UV.
