Plazma e çiftuar me induksion-Spektrometria optike e emetimit (ICP-OES), është një teknikë analitike që përdoret për zbulimin e elementëve kimikë në një mostër (kryesisht të tretur në ujë). Është një lloj spektroskopie emetimi që përdor plazmën e çiftëzuar me induksion për të prodhuar atome dhe jone të eksituara që lëshojnë rrezatim elektromagnetik në gjatësi vale karakteristike për një element të caktuar. Është një teknikë me flakë ku temperatura e flakës ka një interval nga 6000 deri 10000 K. Intensiteti i këtij emetimi është tregues i përqendrimit të elementit brenda mostrës.
